Reisverslag 01 - 08 mei 2010 Bulgarije / Roemenië


Woord vooraf:

Voordat onze natuurbelevenissen per dag worden beschreven, is het goed eerst eens iets te vermelden van de gebieden waar we onze 8-daagse trip hebben doorgebracht, als ook onze overnachtingsplek.
Zoals de titel al doet vermoeden maakten we dit jaar een natuur- en vogeltrip langs de Zwarte Zeekust van zowel Bulgarije als Roemenië. Ons verblijfadres, van waaruit we onze dagtrips ondernamen, betrof: Branta Birding Lodge, gelegen aan het Meer van Durankulak. Dit hoogwaardige driesterren appartementencomplex, vormt, zoals we zelf hebben mogen ervaren, een mooie en rustige uitvalsbasis voor vogelaars, natuurfotografen en overige natuurliefhebbers. Het complex en de natuurreisorganisatie Branta-Tours wordt beheerd en geleid door het aimabele echtpaar Tatyana Simeonova en Pavel Simeonov. .

Pavel is een vooraanstaand musicus, die verder gespecialiseerd is in vogels van Bulgarije en omliggende Balkanlanden. Hij fungeert tevens als reisleider van meerdaagse natuurreizen. Ook wij hebben 2 dagen van zijn uitmuntende gebieds- en vogelkennis gebruik mogen maken. De overige dagen hebben wij naar eigen inzicht en avontuurdrang ingevuld.
De Lodge biedt uitstekende mogelijkheden voor dagelijkse observatietrips naar de Bulgaarse en Roemeense lagunes, langs de Zwarte Zeekust, door bloemrijke steppegebieden, natte habitats, oude bossen en bezoekjes aan de Donaudelta.

Twee bezochte gebieden lichten we er voor u uit, te weten het Durankulakmeer en de Donaudelta. Het Durankulakmeer ligt in het uiterste noordoosten van Bulgarije, nabij de grens met Roemenië en wordt door een smalle duinenstrook gescheiden van de Zwarte Zee. Het open water is omringd door grote stroken moeras met rietvelden. Het Durankulakmeer is niet alleen een aanrader op ornithologisch vlak; ook amfibieën en reptielen zijn er rijkelijk vertegenwoordigd. In de winter is het de belangrijkste overwinteringplek voor de bedreigde roodhalsgans.
In Roemenië komen circa 3000 meren voor, waarvan verschillende in het Donaudal en de Donaudelta. De Donau is omzoomd door wilgen en populieren, behalve in de wijde delta, waar uiteenlopende soorten riet wijdverspreid zijn, soms in de vorm van drijvende rieteilanden. De plantengroei in de Donau-delta is zeer divers. Het grote reservaat aan de Zwarte Zee is beroemd vanwege zijn rijke vogelwereld. De Donaudelta vormt namelijk een kruispunt van vijf vogeltrekroutes, waar ruim 300 vogelsoorten gebruik van maken om er op krachten te komen en te fourageren. Het aantal vogels kan in de winter oplopen tot meer dan 2 miljoen.

1 mei (zaterdag);

Om half 7 vertrekken we (Wim, Jan, Johan, Jos, Marietje, Henk en Sylvia) vanuit Twente met een taxibusje naar het vliegveld van Dusseldorf. Van daaruit vliegen we met Air Berlin via Burgas (tussenstop) naar het Bulgaarse Varna, waar we om 15.00 uur (plaatselijke tijd) aankomen. Wim zit in het vliegtuig naast een 90jarige mevrouw die de Kilimanjaro in haar leven al eens heeft beklommen en nu voor een kuur naar Bulgarije afreist. Na allerlei plichtplegingen te hebben vervuld, rijden we verwachtingsvol vanaf het vliegveld met twee volgetankte Skoda Octavia´s richting Durankulak, niet ver van de Roemeense grens. De tocht voert ons dwars door golvende akker- en bloeiende koolzaadvelden met hoogspan-ningsleidingen en kleine dorpjes. Onze eerste indruk van deze grootschalige landbouw-omgeving qua natuur- en vogelbeleving is op de doorgaande wegen aanvankelijk povertjes. Wel zien we geregeld karren met paarden in de berm en er wordt nog met de zeis gemaaid. Het is voortdurend oppassen geblazen om de gaten in het wegdek te ontwijken. Aanvankelijk stuur je van links naar rechts over de weg, maar al snel raak je er aan gewend. Waar we ook aan moeten wennen is om de snelheid bij de dorpjes terug te brengen tot 50. De loeiende koe op de TomTom brengt ons al snel wat snelheidsdiscipline bij. De walky-talky´s aan boord doen eveneens goede diensten. Naast waarnemingen wordt er heel wat onzin de ether in geslingerd. De stemming zit er aardig in. Na een voorspoedige reis komen we aan bij de Branta Birding Lodge aan het meer van Durankulak, waar we zijn ingekwartierd. Daar worden we hartelijk verwelkomd door Tatyana Simeonov en Pavel Simeonov.

Het avondeten bestaat uit karbonade met aardappelen en sla. Het toetje is heel zoet en smaakt naar honing. Deze eerste avond drinken we wat na, maar doen het op verzoek van Tatyana rustig aan. Een Engels echtpaar met een tussenstop op een cruise van de Zwarte zee tussen Varna en Constanta (ten zuiden van de Donau-Delta) is die dag ook gearriveerd. Pavel laat direct al merken wat een geweldige musicus hij is. Wat kan hij piano spelen en zingen! Overweldigend! Hij praat ons tot na twaalven bij over de vogelrijkste natuurgebieden in de buurt en noemt daarbij soorten, waar we onze vingers bij aflikken. Om half een zoeken we onze bedden op. 's Nachts wordt Henk door een mug gestoken, die dat vervolgens met de dood moet bekopen.

2 mei (zondag);
Shablameer - Shablacamping - Tjulenovo - Kamen - Balgarevo - Kaliakra
Al vroeg maken de vogels ons wakker. De zon schijnt en de lucht kleurt blauw. Na het ontbijt krijgen we van Tatyana een goed gevulde picknicktas mee om de dag mee door te komen. Op aanwijzing van Pavel brengen we allereerst een bezoek aan het nabijgelegen en bloemrijke Shablameer. Foto 9 Onderweg zien we tot twee maal toe een schaapherder met kudde en hond. Op vogelgebied is er direct al veel te beleven. Naast een leucistische Grauwe gors, zijn dat bij het Shablameer en bij de Shablacamping onder meer:

- Hop
- Zomertaling
- Witoogeend
- Duinpieper
- Koekoek
- Woudaapje
- Watersnip
- Witgatje
- Wielewaal
- Purperreiger Kwartel
- Bruine kiekendief
- Ortolaan
- Paapje
- Grauwe klauwier
- Kleine zilverreiger
- Zomertortel
- Roodborsttapuit
- Tafeleend
- Bergeend
- Ralreiger

Aan bloemrijke kruiden zien we hier onder meer:
- Ooievaarsbek
- Vogelmelk
- Vergeet mij niet
- Witte klaproos
- Zomeradonis (kooltje vuur)
- Gewoon biggenkruid
- Zandwolfsmelk
- Blauw druifje
- Steenanjer

Daarna rijden we over een kustweg richting Kavarna. Vlak voor de kust, bij een oude pier wordt even gepicknickt. Even later hebben we zicht op de Zwarte Zee. Oordeel zelf: Hoezo Zwarte Zee? Foto 13 Hier en op de vervolgroute worden onder meer waargenomen:
- Dwergaalscholver
- Kuifaalscholver
- Bonte kraai
- Bonte tapuit
- Kalanderleeuwerik
- Visdiefje
- Scharrelaar
- Kleine plevier
- Kortteenleeuwerik
- Lachstern
- Steltkluut
- Roodkopklauwier
- Alpengierzwaluw
- Vale gierzwaluw
- Europese kanarie
- Spaanse mus
- Roodpootvalk
- Graszanger
- Oeverzwaluw

De picknickplek ligt bij een camping bij Kamen Briag, een vissersdorp met bijna allemaal half afgebouwde en leegstaande huizen. Hier wordt ook onze eerste Wilde Kat (Felis silvestris) gezien. We volgen de weggetjes langs de rotskust met veel lichtblauw gekleurd Frans vlas en wikke, in de kleuren donkerrood en paars. En dan ineens 2 prachtige Scharrelaars, die waarschijnlijk net gearriveerd zijn uit hun overwinteringgebied. Foto 14 Wat een pracht-beesten en ze laten zich nog portretteren ook. Een eindje verderop zitten een Wielewaal en een Klapekster gebroederlijk in een struik. Aansluitend wordt een Hop op een draad waargenomen en laat een Veldleeuwerik zich horen en zien. Langs de kant van de weg en ook op de weg zelf komen verschillende Kalanderleeuweriken los. Foto 15 Ze zijn gemakkelijk herkenbaar aan hun zware bouw en dito snavels. Ook zijn kleinere neefje, de Kortteenleeuwerik, kan al gauw op de snel groeiende lijst worden aangekruist.
Nadat we in de buurt van Kaliakra een 4e leeuweriksoort (Boomleeuwerik) hebben opgespoord, maken we een heerlijke wandeling met zicht op een fraaie rotswand. Erboven scheren 3 soorten gierzwaluwen, waartoe de Alpen- en Vale gierzwaluw. Hier laat ook de eerste Roodpootvalk zich zien. In het riet van het aangrenzende Lagunemeertje zingen de Kleine Karekieten er lustig op los en is ook het onmiskenbare geluid van Woudaapjes.te horen. Geregeld vliegen er Purperreigers op. Citaat van Jos bij al dit vogelgeweld: "Het kwekt en het döt, het zingt en het flöt. De lug hef n'n mooien kleur en FC Twente steet mooi met 1-0 veur!! Uiteindelijk winnen onze Twentse voetbalhelden die dag de landstitel met 2-0! Als echte Tukkers kunnen we het niet laten om voor de details toch maar even contact te leggen met het thuisfront.
In opperbeste stemming zien we dat in het loofbos meerdere Wielewalen het met elkaar aan de stok krijgen. Op de grond gaan een 4-tal Hoppen een stuk vriendelijker met elkaar om. Ook hier zijn weer veel Koekoeken te zien, maar vooral te horen Niet veel later wordt een 2e Wilde Kat gezien en gefotografeerd. Foto 16
Als we weer in de auto zitten werpen we een blik op de fraaie kuststrook bij Kaliakra. Niet veel verder zitten twee Putters in een struik, als ook een roodkopklauwier. Als we de terugweg via een andere route kiezen, worden we opnieuw getrakteerd op de voorjaarszang van de zoveelste Wielewaal. En dat in een zeer bloemrijk steppegebied met veel bloeiende
Affodil. We zijn het dan ook roerend met elkaar eens: "Wat een paradijselijke plek"! Vergeten zijn dan ook de minder goede indrukken van een dag eerder Opvallende bloemen op deze locatie zijn o.a. Stinkende Gouwe, meerdere Wikke-soorten en een soort fijne Holwortel.
Bij terugkeer staat Tatyana ons op te wachten. Deze keer heeft ze een menu klaar gemaakt bestaande uit:
- Groene salade met een slaatje van aardappel/vlees
- Kippenbout en aardappels
- Zoet nagerecht

De heerlijke dag en het kampioensfeest worden die avond extra gevierd. Naast piano speelt Pavel nu ook dwarsfluit en zingen Jos en Pavel samen een duet. We zingen er samen wat af die avond. Taytyana en Pavel weten niet wat hen overkomt . Een zingende vogelwerkgroep hebben ze nog niet eerder te gast gehad en al helemaal niet uit Nederland. Als de glazen nog eens worden gevuld en... gevuld... en gevuld, laat Chris, een natuurfilmer uit Engeland, zich evenmin onbetuigd, wat hij de volgende dag prompt moet bezuren van zijn Aziatische eega.

3 mei (maandag);
Durankulak- Roemenië Vadu - Histria - Lacul Sinoie
Vandaag staat een trip naar het zuidelijkste deel van de Donaudelta in Roemenie op het programma. Johan en Wim zijn extra vroeg uit de veren, want het belooft een mooie dag te worden. Voor het ontbijt leggen zij hun oor te luister bij het Durankulakmeer en "schieten" hun eerste vogelplaatjes. Na het ontbijt volgt een moeilijke start met één van de twee Octavia´s; de rem blokkeert. Pavel springt meteen in de bres en belt met Hertz, de autoverhuurorganisatie. Zo te horen wordt er een fiks Bulgaars gesprek gevoerd. Na veel heen en weer gepraat wordt uiteindelijk geregeld dat er een andere auto wordt gebracht. Het is jammer daarop te wachten. Pavel besluit daarom zijn "Branta Tours busje" in te zetten naar Roemenië. Jos en Marietje, Sylvia en Henk verruilen hierdoor van zitplaats. Het zit niet bepaald comfortabel achterin, maar wat zal het. Bij de grens worden we begroet door een Roemeense Nachtegaal en kopen we een vignet voor op de auto. Vanaf de Roemeense grens voert de route ons 60 km verder naar Constanta, een stad met pakweg 350.000 inwoners. We moeten er dwars doorheen. Pavel ontpopt zich hier als een volwaardige Schumacher en verwisselt voortdurend van rijstrook. Wim moet alle zeilen bijzetten om hem niet kwijt te raken. Niemand in de volgauto weet immers de weg. Het is maar goed dat we bij elk verkeerslicht minstens 2 minuten moeten stoppen. Wat een drukte; wat een auto's en het is oppassen geblazen met overstekende voetgangers. Als Pavel een dure grote auto ziet met een jonge vent achter het stuur, klinkt het steevast: "maffia"! Hij heeft het duidelijk niet op met gefortuneerde Roemenen. Er zijn hier vele, lange 'dorpen; lintdorpen van wel 7 km lang! Wim denkt - bij een blik in de verte op het grootste binnenmeer van Roemenië - grote witte vogels te herkennen als pelikanen. Wat een ontluistering als het tamme ganzen en zwanen blijken te zijn. What a joke! Al snel wordt het minder druk en berijden we misschien wel de slechtste autobaan ter wereld. Wat een enorme gaten in het wegdek en wat een gehobbel, zeg! Hier wordt de stuurmanskunst op alle mogelijke manieren op de proef gesteld. Volgens Pavel zitten hier gaten in de weg, waar een vrachtauto in kan verdwijnen!?! Gelukkig buigen we even later af naar Vadu / Histria en kunnen we eindelijk gaan vogelen. Onderweg zien we boven de velden een jagende Bruine- en Grauwe Kiekendief en zijn er meerdere Grauwe Klauwieren te zien. Die beestjes zijn hier absoluut niet schuw. Pavel brengt ons naar een prachtig gebied met een verlaten fabriek met daarachter uitgestrekte vloeivelden, hetgeen na korte tijd een eldorado blijkt te zijn voor veel vogels. Alleen al op deze plek met meertjes, sloten, riet- en slikvelden, zien we zeer uiteenlopende soorten als:
- Krombekstrandloper
- Kleine strandloper
- Strandplevier
- Bontbekplevier
- Temmincks strandloper
- Bosruiter
- Zwarte ruiter
- Groenpootruiter
- Kluut
- Steltkluut
- Kemphaan
- Oeverloper
- Lachstern
- Zwarte stern
- Witvleugelstern
- Witwangstern
- Waterpieper
- Duinpieper
- Roodkeelpieper
- Oeverzwaluw
- Roerdomp
- Purperreiger
- Waterral
- Baardmannetje
- Sprinkhaanzanger
- Veldrietzanger
- Snor
- Krooneend
- Roemeense kwikstaart
- Hop
- Zomertaling

We kijken ons hier de ogen uit, temeer daar we via grote betonnen platen zo'n beetje overal mogen komen. Wat een verschil met hier. Pavel maakt ons attent op de vele Siesels in het gebied. Deze grondeekhoorn vormt een belangrijke voedselbron voor veel roofvogels. De koddige beestjes laten zich eenvoudig fotograferen. Onze aandacht wordt hier ook getrokken door menige Roemeense kwikstaart, een ondersoort van de Gele kwikstaart; oftewel de ondersoort Dombrowski. Met de onafscheidelijke telescoop spoort Jan even later een Kleine vliegenvanger op; hetgeen ook geen verkeerde soort is. Intussen doet Pavel met geluidapparatuur alle mogelijke moeite om ons van dichtbij de mysterieuze Veldrietzanger te laten zien. En dat lukt. We krijgen 'm prachtig - zij het kort - te zien, waarbij de camera's onophoudelijk klikken. Daar krijg je nog eens een gelukzalig gevoel van.
Tot het biosfeerreservaat van de Donaudelta behoren ook een aantal ondiepe meren, zoals het met brak water gevulde Istriameer. Het gebied is goed bereikbaar, want er loopt een verharde weg langs en tussendoor. Overal waar je wilt, kun je stoppen. Pavel weet een mooie plek om te picknicken en te vogelen. Hier zien we de eerste groepen Roze pelikanen (met juveniele vogels), maar ook Kemphanen en Kleine strandlopers laten zich mooi aanschouwen. Even later worden ook soorten als Bergeend, Strandplevier, Visdiefje, Vorkstaartplevier en Kleine Plevier ontdekt. Het houdt maar niet op. Ieder geniet op zijn / haar manier. De dames liggen geregeld met hun neus op de grond om te zoeken naar bijzondere brakwaterplantjes. Johan en Wim trekken er in deze vredige omgeving samen op uit om nog wat mooie plaatjes te schieten. Dat lukt boven verwachting, want ze ontdekken langs een toegangsweggetje enkele leuke poeltjes met o.m. Kluut, Steltkluut, Kemphaan, Roodkeelpieper en als klap op de vuurpijl een Poelruiter. Het beestje zit op enkele meters afstand. Da's nog eens kicken!
Pavel biedt ons die dag een geweldig slotakkoord met een bezoek aan het Lacul Sinoie. Een kilometers lange hobbelige landweg leidt ons naar dit prachtige lagunemeer. Onderweg zien we wederom menige Grauwe Klauwier, maar ook Kortteen- (vliegt als een pieper) en Veldleeuwerik zijn present. In de voorste auto wordt een Vos getraceerd. Het begint al zo gewoon te worden allemaal. Als de auto's weer aansluiting vinden, vliegt er een prachtig mannetje Roodpootvalk over. Daarvan zien we daarna nog zeker 8 exemplaren. Het is geweldig dat Pavel hier zo goed de weg weet, want hij koerst ons over een dijkweggetje met de late middagzon in de rug naar een geweldige plek. We zien een Ooievaar langs zeilen, maar ook Kleine zilverreigers met hun gele voeten. Geregeld vangen we het hoemp hoemp geluid van een Roerdomp op. Voorzichtig stoppen we bij een baai met op de achtergrond de gele kleur van bloeiend koolzaad. Hier bivakkeren 10-tallen Roze Pelikanen, met daartussen ook één enkele Kroeskoppelikaan. In de buurt zit een Casarca, een Vorkstaartplevier en verder Visdiefjes, Kemphanen, Witwangsternsen Zwartkopmeeuwen.

De apotheose moet dan nog komen. Pavel bereidt de fotografen er vast op voor en laat hen positie innemen. Links en rechts schieten onopgemerkte Roodkeelpiepers weg. En dan komen ze aanvliegen... in verschillende groepjes... ruim 200 stuks Roze Pelikanen, draaiend op de thermiek, dalend tegen de wind in om tenslotte bij hun soortgenoten neer te strijken. En dat alles pal over ons heen. Een schouwspel om nooit meer te vergeten; zeker als een groot aantal daarna nog gezamenlijk gaat vissen. In één woord schitterend. Het is donker als we eindelijk weer terug zijn bij ons verblijfadres. een geweldige dag!

Page 2